وحدت امّت اسلامى، از جمله مسائلى است كه اسلام به آن اهميّت بسيارى داده است و براى حفظ و ادامه آن برنامه هاى ويژه اى دارد; يكى از آنها نماز جماعت است.
در نماز جماعت، يكى از نمازگزاران كه داراى ويژگى خاصى است پيشاپيش جمعيت مى ايستد و ديگران در صفوفى منظم، پشت سر او و هماهنگ با او نماز را بجا مى آورند.
كسى كه در اين نمازِ دسته جمعى پيشاپيش جمعيت مى ايستد، «امام جماعت» است و كسى كه پشت سر او در نماز از او پيروى مى كند، «مأموم» است.

اهمّيت نماز جماعت

گذشته از آن كه در روايات زيادى براى نماز جماعت اَجر و پاداش بسيارى وارد شده است، با دقّت در برخى از مسائل احكام به اهميّت اين عبادت پى مى بريم. اينك به برخى از آنها اشاره مى كنيم.
مسأله  : شركت در نماز جماعت براى هر كس مستحب است، به ويژه براى همسايه مسجد.

مسأله  : مستحب است انسان صبر كند كه نماز را به جماعت بخواند.
مسأله  : نماز جماعت هر چند اوّل وقت خوانده نشود، از نماز فُراداىِ
مسأله  : نماز جماعتى كه مختصر خوانده مى شود، از نماز فُرادايى كه آن را طول بدهد بهتر است.
مسأله  : سزاوار نيست انسان بدون عذر، نماز جماعت را ترك كند.
مسأله  : حاضر نشدن به نماز جماعت از روى بى اعتنايى به آن جايز نيست.

شرايط نماز جماعت

مسأله  : هنگام برپايى نماز جماعت، شرايط زير بايد مراعات شود:
1 ـ مأموم از امام جلوتر نايستد، بلكه احتياط واجب آن است كه كمى عقب تر بايستد.
2 ـ جايگاه امام جماعت از جايگاه مأمومين بالاتر نباشد.
3 ـ فاصله امام و مأموم و فاصله صف ها زياد نباشد و احتياط آن است كه فاصله بيش از يك گام نباشد.
4 ـ بين امام و مأموم و همچنين بين صف ها چيزى مانند ديوار يا پرده مانع نباشد، ولى نصب پرده و مانند آن بين صفِ مردها و زنها اشكال ندارد.
مسأله  : امام جماعت بايد بالغ و عادل باشد و نماز را بطور صحيح بخواند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: